στιχαροφελόνιον

και στιχαροφαινόλιον, το, Μ

χιτώνας και επενδύτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στιχάριον + φελόνιον / φαινόλιον (βλ. λ. φαιλόνι[ον]) «άμφιο πρεσβυτέρου»].